Ο μύκητας του δέρματος είναι η πιο κοινή δερματολογική πάθηση. Αλλά η ήττα στα πόδια θεωρείται η πιο κοινή. Μυκητίαση των ποδιών και ονυχομυκητίαση εντοπίζονται συχνά σε όσους επισκέπτονται δημόσιους χώρους, ιδίως νοσοκομεία, σάουνες, λουτρά, πισίνες και γυμναστήρια.
Κάθε τύπος μύκητα έχει τα δικά του χαρακτηριστικά, σημάδια και μεθόδους θεραπείας που πρέπει να γνωρίζετε για όσους κινδυνεύουν να προσβληθούν από μυκητιασική λοίμωξη.
Τι είναι η μυκητίαση των ποδιών;
Η μυκητίαση, ή ringworm, είναι μια δερματολογική ασθένεια που προκαλείται από ένα μυκητιακό παθογόνο. Ο μύκητας του δέρματος των ποδιών είναι ο πιο κοινός τύπος αυτής της ασθένειας, καθώς στα πόδια είναι πιο ευαίσθητο το δέρμα, το οποίο, επιπλέον, εκτίθεται συνεχώς στο εξωτερικό περιβάλλον που επηρεάζεται από μύκητες.
Παράγοντες κινδύνου
Το πέλμα του αθλητή είναι συχνό στους άνδρες που προτιμούν εντελώς κλειστά παπούτσια. Τα πόδια αρχίζουν να ιδρώνουν και δημιουργείται ένα περιβάλλον αναπαραγωγής. Επομένως, οι περισσότεροι άνδρες που έχουν υπηρετήσει στο στρατό γνωρίζουν από πρώτο χέρι τι είναι ο μύκητας του δέρματος. Στα παιδιά, οι μυκητιάσεις εμφανίζονται λόγω μη τήρησης κανόνων υγιεινής, ξυπόλητου περπατήματος σε μολυσμένο έδαφος και μη τήρησης των υγειονομικών προτύπων στα νηπιαγωγεία.
Συχνά, μυκητιασικές λοιμώξεις των ποδιών εντοπίζονται επίσης σε γυναίκες με ορμονικές διαταραχές ή μείωση της ανοσίας κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Η μόλυνση μπορεί επίσης να συμβεί κατά τη διάρκεια ενός πεντικιούρ μέσω μη αποστειρωμένων εργαλείων ή πετσετών.
Υπάρχουν κοινοί παράγοντες που προκαλούν την ανάπτυξη της νόσου:
- Φορώντας πολύ στενά παπούτσια από συνθετικά υλικά.
- Σπάνιο πλύσιμο των ποδιών, φορώντας βρώμικες κάλτσες.
- Φορώντας τα παπούτσια κάποιου άλλου, χρησιμοποιώντας τις πετσέτες κάποιου άλλου και άλλα είδη υγιεινής.
- Παθήσεις που διαταράσσουν την κυκλοφορία του αίματος στα κάτω άκρα.
- Διαταραχές του ανοσοποιητικού συστήματος.
- Μη τήρηση κανόνων υγιεινής σε δημόσιους χώρους.
- Η παρουσία καλαμποκιού, πληγών και ρωγμών στα πόδια.
- Μακροχρόνια θεραπεία με αντιβιοτικά ή κορτικοστεροειδή.
Ψυχοσωματική
Οι αιτίες του μύκητα μπορεί επίσης να είναι στη συναισθηματική κατάσταση ενός ατόμου. Η ιατρική κατεύθυνση που μελετά την ψυχολογική κατάσταση ενός ατόμου και την επιρροή της στην ανάπτυξη σωματικών ασθενειών - ψυχοσωματικά - εξηγεί τις μυκητιάσεις με την καταστολή των αρνητικών συναισθημάτων που συγκρατούνται μέσα.
Τα συνεχή συναισθήματα αγανάκτησης, θυμού, αισθήματα προδοσίας ή απογοήτευσης μπορούν να πυροδοτήσουν τον μύκητα ή να εμποδίσουν ένα άτομο να αναρρώσει πλήρως.
Ως αποτέλεσμα αυτών των καταστάσεων, η ανθρώπινη ανοσία μειώνεται, τα παθογόνα που υπάρχουν στο σώμα ενεργοποιούνται. Τα άτομα με χρόνια μυκητιασική λοίμωξη που δεν υποχωρεί με τη φαρμακευτική αγωγή πρέπει να επανεξετάσουν την εσωτερική τους κατάσταση ή να συμβουλευτούν έναν ψυχολόγο.
Σύμφωνα με πολλούς επιστήμονες που έχουν μελετήσει τις ψυχοσωματικές αιτίες του μύκητα, εάν δεν δουλέψετε στον χαρακτήρα σας και δεν απαλλαγείτε από τα αρνητικά συναισθήματα, τότε η ασθένεια θα επιστρέψει ξανά και ξανά.
παθογόνα
Υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός παθογόνων μικροοργανισμών που μπορούν να προκαλέσουν βλάβες στο ανθρώπινο δέρμα, αλλά οι ακόλουθοι τύποι μύκητα εντοπίζονται συχνότερα στα πόδια:
- Trichophyton rubrum, ή Tripchophyton purpureum- προκαλούν ρουβρομυκητίαση, μια ασθένεια που επηρεάζει συχνότερα το δέρμα των ποδιών και των νυχιών, αλλά μπορεί επίσης να εξαπλωθεί σε άλλα μέρη του σώματος.
- Trichophyton interdigitale, ή Trichophyton mentagrophytes (Trichophytons)- να προκαλέσει επιδερμοφυτίωση, η οποία αναπτύσσεται μεταξύ των δακτύλων, αλλά μπορεί επίσης να πάει σε ολόκληρη την περιοχή του ποδιού.
- Candida- η candida σπάνια εμφανίζεται στα πόδια, αλλά μπορεί επίσης να επηρεάσει τον μεσοδακτύλιο χώρο, τα νύχια και το πέλμα του ποδιού. Αναπτύσσεται κυρίως στα θηλυκά.
Η μυκητίαση είναι λοίμωξη και η μόλυνση μπορεί να συμβεί με δύο τρόπους: άμεσα - απευθείας από ένα μολυσμένο άτομο σε ένα άτομο και έμμεσα - μέσω του δαπέδου, των παπουτσιών, των ρούχων και άλλων ειδών οικιακής χρήσης με τα οποία έχει έρθει σε επαφή το μολυσμένο άτομο. Είναι πολύ εύκολο να μολυνθείτε από μύκητα των κάτω άκρων - αρκεί μόνο μια δεύτερη επαφή με οποιαδήποτε επιφάνεια ή αντικείμενο που αγγίζει ένα άτομο με μυκητιασική λοίμωξη.
Ο μηχανισμός ανάπτυξης μυκητιακών ασθενειών ξεκινά από τη στιγμή που τα σπόρια εισέρχονται στο ανθρώπινο δέρμα. Εάν οι συνθήκες είναι ευνοϊκές, τότε αρχίζει η ανάπτυξη, η ανάπτυξη και η αναπαραγωγή.
Οι μικροοργανισμοί αρχίζουν να εκκρίνουν ένζυμα που καταστρέφουν τις πρωτεΐνες κερατίνης και, κατά συνέπεια, την κεράτινη στιβάδα του δέρματος. Ως εκ τούτου, ο κνησμός και η δυσφορία εμφανίζονται στους ανθρώπους. Η μόλυνση εξαπλώνεται πολύ γρήγορα, οι μύκητες διεισδύουν στα βαθύτερα στρώματα του δέρματος και μολύνουν τους γύρω ιστούς.
Εάν δεν ξεκινήσετε τη θεραπεία, τότε πολύ γρήγορα επηρεάζονται μεγάλες περιοχές του δέρματος.
Αλλά όχι πάντα η μόλυνση αναπτύσσεται αμέσως μετά τη μόλυνση, μερικές φορές οι μύκητες παραμένουν στο δέρμα ή στα παπούτσια για μεγάλο χρονικό διάστημα. Μόλις όμως μειωθούν οι άμυνες του οργανισμού ή δημιουργηθεί ένα ευνοϊκό ζεστό και υγρό περιβάλλον, οι μύκητες αρχίζουν να αναπτύσσονται γρήγορα.
Γενικά συμπτώματα
Η δακτυλίτιδα των κάτω άκρων είναι μια πολύ συχνή λοίμωξη που απαιτεί άμεση θεραπεία. Αλλά δεν απευθύνονται όλοι αμέσως σε έναν ειδικό για βοήθεια, καθώς δεν δίνουν προσοχή στα πρωταρχικά συμπτώματα ή πιστεύουν ότι αυτά είναι σημάδια άλλων δερματολογικών παθήσεων.
Τα κοινά σημάδια μόλυνσης του δέρματος είναι:
- Ερυθρότητα και ξεφλούδισμα μεμονωμένων περιοχών.
- Η εμφάνιση φυσαλίδων ή ρωγμών.
- Αίσθημα κνησμού και καψίματος.
- Ξηρότητα και τραχύτητα του δέρματος.
Αλλά ανάλογα με τον εντοπισμό και το παθογόνο, η ασθένεια προχωρά με διάφορες κλινικές εκδηλώσεις. Ο μύκητας στις φτέρνες ξεκινά με κοκκίνισμα του δέρματος και αίσθηση καψίματος. Με την πάροδο του χρόνου εμφανίζονται φυσαλίδες, οι οποίες, σκάζοντας, σχηματίζουν πολύ επώδυνες πληγές.
Στη συνέχεια σχηματίζονται ρωγμές και αυξήσεις με ξεφλούδισμα. Με μια μακρά πορεία της νόσου, μια δυσάρεστη οσμή αρχίζει να αναδύεται από την πληγείσα περιοχή και η μόλυνση περνά σε άλλες περιοχές των ποδιών και των νυχιών.
Ο μύκητας στα γόνατα είναι σπάνιος, αλλά αν εμφανιστούν ρωγμές πάνω ή κάτω από το γόνατο που δεν υποχωρούν για μεγάλο χρονικό διάστημα, τότε πρέπει να επισκεφτείτε έναν γιατρό. Συνήθως, ο μύκητας σε αυτή την περιοχή ξεκινά ανεπαίσθητα - ξεκινά με ερυθρότητα, μετά εντείνεται το ξεφλούδισμα του δέρματος, πολύ σπάνια σχηματίζονται φυσαλίδες στην επιφάνεια του σημείου, οι οποίες τελικά καλύπτονται με κρούστες.
Η βλάβη στα νύχια - ονυχομυκητίαση - ξεκινά με μόλυνση του δέρματος των ποδιών. Σε αυτή την περίπτωση, μπορεί να εμφανιστούν φαγούρα και ρωγμές στο δέρμα, αλλά μερικές φορές οι μύκητες δεν αγγίζουν το δέρμα, επηρεάζοντας μόνο την πλάκα των νυχιών.
Στάδια:
- Νορμοτροφικό- σε αυτό το στάδιο, μόνο το χρώμα του νυχιού αρχίζει να αλλάζει - γίνεται κίτρινο, μερικές φορές με καφέ απόχρωση.
- Υπερτροφικός- η υγιής λάμψη του νυχιού εξαφανίζεται, γίνεται ακανόνιστο σχήμα, πυκνώνει και αρχίζει να καταρρέει μερικώς. Ένα άτομο μπορεί να αισθάνεται πόνο ενώ φοράει στενά παπούτσια.
- Ονυχολυτικό- το άρρωστο νύχι είναι μια πλάκα με στρώσεις που θρυμματίζονται, γίνεται πιο λεπτό, παίρνει ένα καφέ χρώμα. Σε αυτό το στάδιο αρχίζει η αποκόλληση από το κρεβάτι του νυχιού.
Εκδηλώσεις διαφορετικών τύπων παθολογίας
Η καντιντίαση των ποδιών επηρεάζει μόνο τις μαλακές περιοχές του δέρματος και των νυχιών, χωρίς να επηρεάζει τα πόδια, μπορεί να είναι δύο τύπων:
- φλυκταινώδης- στο πρώτο στάδιο, εμφανίζεται ερυθρότητα του δέρματος με έντονο οίδημα. Στο μέλλον, η πληγείσα περιοχή καλύπτεται με φυσαλίδες γεμάτες με υγρή ή πυώδη μάζα, κατά τη διαδικασία που σκάνε, σχηματίζοντας διάβρωση. Σταδιακά, η φλεγμονώδης διαδικασία μειώνεται και το ξεφλούδισμα αυξάνεται στις εστίες.
- Υπερκερατωτική- είναι σπάνιο, χαρακτηρίζεται από πάχυνση της κεράτινης στιβάδας με σχηματισμό φολιδωτών μπορντό αυλακιών.
Στις περισσότερες περιπτώσεις, ο μύκητας ανάμεσα στα δάχτυλα των ποδιών είναι επιδερμοτροφία. Δερματικές αλλαγές σε αυτή την παθολογία μπορεί να έχουν.jpg)
τα ακόλουθα έντυπα:
- πλακώδης- μεταξύ του τρίτου και του τέταρτου δακτύλου, το δέρμα αρχίζει να κοκκινίζει και μερικές φορές να φαγούρα. Πολύ συχνά αυτό το στάδιο παραβλέπεται.
- Ενδιαφέρον- αναπτύσσεται από το πρώτο στάδιο. Αναπτύσσεται οίδημα, σχηματίζονται ρωγμές και η βλάβη εξαπλώνεται σε γειτονικές περιοχές. Γύρω από την πάσχουσα περιοχή σχηματίζονται αναπτύξεις, δυσκολεύοντας τη χρήση παπουτσιών.
- Οξύς- σχηματίζονται μεγάλες συσσωρεύσεις φυσαλίδων γεμάτες με υγρό. Οι πληγές και οι ρωγμές αρχίζουν να πονάνε, η γενική κατάσταση της υγείας επιδεινώνεται, η θερμοκρασία μπορεί να αυξηθεί.
Όταν η κατάσταση παραμελείται, η μεσοδακτυλική παθολογία καλύπτει τα νύχια και ολόκληρη την περιοχή του πέλματος του ποδιού, αναπτύσσεται δηλαδή επιδερμοτροφία των ποδιών. Τα εξωτερικά συμπτώματα είναι παρόμοια με το έκζεμα με κλάμα, το οποίο περιπλέκει τη διάγνωση.
Η ρουβρομυκητίαση των ποδιών είναι μια ταυτόχρονη βλάβη των μεσοδακτυλικών πτυχών. Το δέρμα γίνεται πιο ξηρό, κοκκινίζει, αρχίζει έντονο ξεφλούδισμα. Εάν η θεραπεία δεν ξεκινήσει έγκαιρα, τότε η διαδικασία περνά στο πέλμα, στην πλάγια περιοχή των ποδιών και στην επιφάνεια των δακτύλων.
Η ρουβρομυκητίαση μπορεί επίσης να επηρεάσει άλλες περιοχές των ποδιών: κνήμες, μηρούς, γλουτούς, καθώς και οποιοδήποτε μέρος του σώματος και του κεφαλιού. Οι βλάβες είναι ροζ μπαλώματα καλυμμένα με φολιδωτό δέρμα, κυστίδια ή κρούστα. Αυξάνονται γρήγορα σε μέγεθος, συγχωνεύονται μεταξύ τους. Η ρουβρομυκητίαση του λείου δέρματος συνήθως προχωρά σε οξεία μορφή και συνοδεύεται από έντονο κνησμό.
«Είχα ρωγμές στο πόδι μου, αλλά δεν έδωσα σημασία. Ο μύκητας ανακαλύφθηκε κατά τη διάρκεια ιατρικής εξέτασης στην εργασία. Ο γιατρός συνέστησε αμέσως αλοιφή και χάπια, επέπληξε επίσης ότι δεν έκανε αμέσως αίτηση.
Οι ιδιαιτερότητες της παραδοσιακής θεραπείας
Η θεραπεία του μύκητα στα πόδια βασίζεται στην εφαρμογή αντιμυκητιασικών εξωτερικών παραγόντων στις βλάβες. Υπάρχουν πολλά φάρμακα με τη μορφή αλοιφών, κρεμών, σπρέι, διαλυμάτων. Η δράση τους στοχεύει στην καταστολή της ζωτικής δραστηριότητας και αναπαραγωγής των μυκήτων, καθώς και στην επιβράδυνση της διαδικασίας εξάπλωσής τους.
Πρόσφατα, έχουν εμφανιστεί διάφορα σπρέι από τον μύκητα, τα οποία είναι πολύ βολικά στη χρήση για εξωτερική χρήση στη θεραπεία του μύκητα του δέρματος και των νυχιών.
Κατά τη διάρκεια της θεραπείας, μπορείτε να επεξεργαστείτε παπούτσια και ρούχα, ώστε να μην προκληθεί εκ νέου μόλυνση. Τα απολυμαντικά σπρέι είναι κατάλληλα για αυτό. Η θεραπεία μπορεί επίσης να πραγματοποιηθεί με αντισηπτικά.
Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε αντιμυκητιακούς παράγοντες με τη μορφή διαλυμάτων.
Πριν από την εφαρμογή αλοιφών, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ένα κανονικό σαλικυλικό διάλυμα αλκοόλης. Δρα ενεργά στους μύκητες, ανακουφίζει ταυτόχρονα από τη φλεγμονή και στεγνώνει τις περιοχές του δέρματος που δακρύζουν.
Σε περίπτωση βλάβης των νυχιών, συνιστάται η χρήση ειδικών αντιμυκητιασικών βερνικιών.
Υπάρχουν πολλές διαφορετικές εξωτερικές θεραπείες και όλες μπορούν να αγοραστούν στο φαρμακείο χωρίς ιατρική συνταγή. Αλλά για να είναι αποτελεσματική η θεραπεία, πρέπει να γνωρίζετε πώς να χρησιμοποιείτε σωστά τους εξωτερικούς παράγοντες:
- Ακολουθήστε τις οδηγίες για τη συχνότητα εφαρμογής του φαρμάκου.
- Οι σκληρές περιοχές πρέπει να μαγειρευτούν με ατμό πριν την εφαρμογή του εξωτερικού παράγοντα.
- Με μεγάλες ξηρές αναπτύξεις, μπορείτε να κάνετε ένα μπάνιο με σόδα.
- Αντιμετωπίστε μόνο τις πληγείσες περιοχές, χωρίς να επηρεαστεί το υγιές δέρμα.
- Μετά τη θεραπεία, πλύνετε καλά τα χέρια σας, χωρίς να αγγίζετε άλλα μέρη του σώματος, ώστε να μην εξαπλωθεί η μόλυνση.
Σε προχωρημένες περιπτώσεις, πρέπει να λαμβάνετε δισκία από τον μύκητα ταυτόχρονα με τη χρήση εξωτερικών παραγόντων.Δεν μπορείτε να πάρετε χάπια μέσα χωρίς τη σύσταση γιατρού - μόνο ένας ειδικός μπορεί να συνταγογραφήσει φάρμακα, με βάση τον τύπο του παθογόνου και τη σοβαρότητα της πορείας της νόσου.
Η θεραπεία μιας μυκητιακής βλάβης στα πόδια σε πρώιμο στάδιο δεν θα πάρει πολύ χρόνο, υπό την προϋπόθεση ότι τα φάρμακα χρησιμοποιούνται σωστά και τηρούνται οι οδηγίες. Σε σοβαρές περιπτώσεις, μπορεί να απαιτηθεί μακροχρόνια θεραπεία, έως 3-6 μήνες. Εάν τα συνταγογραφούμενα φάρμακα δεν δίνουν το επιθυμητό αποτέλεσμα, τότε πρέπει να επικοινωνήσετε με έναν ειδικό και να λάβετε νέες συστάσεις.
«Ο μύκητας στα κάτω άκρα αντιμετωπίστηκε με διαφορετικές αλοιφές για τον σύζυγό μου, δοκίμασα 8 διαφορετικά κομμάτια, αλλά βοήθησαν μόνο τα δισκία από την ομάδα των παραγώγων τριαζόλης. Λοιπόν, εξωτερικά συνέχισε να αλείφει κρέμα αλλυλαμίνης.
Λαϊκές μέθοδοι θεραπείας
Πολύ συχνά, χρησιμοποιούνται αντισυμβατικές μέθοδοι για τη θεραπεία μυκήτων στα νύχια και τα πόδια.Αλλά οι ασθενείς πρέπει να θυμούνται ότι τέτοιες θεραπείες είναι αποτελεσματικές στο αρχικό στάδιο του μύκητα και σε σοβαρές περιπτώσεις, δεν μπορούν πάντα να βοηθήσουν, αλλά, αντίθετα, να επιδεινώσουν την πορεία της νόσου.
Πριν απαλλαγείτε από τον μύκητα στα πόδια με λαϊκές θεραπείες, πρέπει να επισκεφτείτε έναν γιατρό για να καθορίσετε μια ακριβή διάγνωση, καθώς τα συμπτώματα μπορεί να υποδεικνύουν διάφορες δερματολογικές ασθένειες.
Τα βότανα από τον μύκητα χρησιμοποιούνται για την παρασκευή λουτρών, τρίψιμο και λοσιόν:
- Ρίξτε μια χούφτα άνθη καλέντουλας με 50 ml αλκοόλ και 100 ml νερό και αφήστε για μια μέρα σε σκοτεινό μέρος. Χρησιμοποιήστε για τρίψιμο δύο φορές την ημέρα. Καλύτερο για μολύνσεις νυχιών και καντιντίαση δέρματος.
- Αναμείξτε ξερά φύλλα μέντας και ψιλό αλάτι σε ίσες αναλογίες. Εφαρμόστε στις πληγείσες περιοχές για μια μέρα, στερεώνοντας με επίδεσμο. Αφού περάσει ο χρόνος, αφαιρέστε τον επίδεσμο, πλύνετε τα πόδια σας, στεγνώστε και επαναλάβετε. Χρησιμοποιήστε μόνο σε νύχια και κερατινοποιημένο δέρμα.
- Πέντε κουταλιές της σούπας ξηρό φελαντίνα ρίχνουμε 100 ml βότκα, αφήνουμε για δύο εβδομάδες. Χρησιμοποιήστε το για σκούπισμα, προσπαθώντας να αποφύγετε την επαφή με υγιές δέρμα.
- Βράζετε δύο κουταλιές της σούπας θυμάρι σε ένα ποτήρι βραστό νερό, αφήνετε για μια ώρα και χρησιμοποιήστε για λοσιόν.
Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε σαπούνι πίσσας από τον μύκητα:
- Τρίψτε μια ράβδο σαπουνιού, προσθέστε λίγο νερό και λιώστε σε ένα λουτρό νερού, προσθέστε μια κουταλιά πίσσα και 2 κουταλιές της σούπας οποιοδήποτε λάδι. Ανακατεύουμε καλά και αδειάζουμε σε καλούπια για να φτιάξουμε ένα θεραπευτικό σαπούνι. Χρησιμοποιήστε το για να πλύνετε τα πόδια σας.
- Ανακατέψτε μια κουταλιά της σούπας θρυμματισμένο σαπούνι με 2 κουταλάκια του γλυκού σόδα και προσθέστε λίγο νερό για να γίνει ένα παχύρρευστο μείγμα. Εφαρμόστε σε καθαρά πόδια το βράδυ και εφαρμόστε έναν επίδεσμο από πάνω.
- Στην αρχική πορεία της νόσου, αρκεί να απλώσετε σαπουνάδα από σαπούνι πλυντηρίου στις πληγείσες περιοχές του δέρματος και να αφήσετε για 15-30 λεπτά.
Αποτελεσματικό σκόρδο για μύκητες:
- Εφαρμόστε θρυμματισμένο σκόρδο στις μαγειρεμένες περιοχές και στερεώστε το με έναν επίδεσμο. Διατηρήστε όλη τη νύχτα.
- Μέσα σε 3 ημέρες, επιμείνετε ένα μείγμα χυμού σκόρδου, νερού και βότκας, λαμβανόμενο σε ίσες αναλογίες. Τρίψτε 1-2 φορές την ημέρα στις πληγείσες περιοχές.
- Ρίξτε 2 ψιλοκομμένες σκελίδες σκόρδο σε ένα ποτήρι ξύδι. Εγχύστε σε σκοτεινό μέρος για 2 εβδομάδες σε δοχείο με κλειστό καπάκι. Χρήση για τρίψιμο και λοσιόν.
Το ξύδι μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τρίψιμο ή μπάνιο. Για να προετοιμάσετε ένα μπάνιο, πρέπει να πάρετε 100 ml επιτραπέζιου ή μηλόξυδου 9% για 1 λίτρο νερό. Η διάρκεια της διαδικασίας είναι 15 λεπτά, μετά την οποία πρέπει να αφαιρέσετε το μαλακωμένο δέρμα και να φορέσετε καθαρές κάλτσες.
«Στη δουλειά περπατάω με παπούτσια για μέρες, τα πόδια μου ιδρώνουν συνεχώς και συχνά εμφανίζεται ένας μύκητας στο πόδι, αρχίζω αμέσως να κάνω μπάνια με ξύδι και να επεξεργάζομαι όλα μου τα παπούτσια με αυτό. Περνάει πολύ γρήγορα».
Συνέπειες και προβλέψεις
Πολλοί πιστεύουν ότι ο μύκητας δεν είναι επιβλαβής, εκτός από την αισθητική ενόχληση. Αλλά οι μυκητιάσεις φέρουν και άλλες απειλές. Πρώτα απ 'όλα, υπάρχει κίνδυνος να εξαπλωθεί ο μύκητας σε άλλες περιοχές του δέρματος.
Από τα πόδια, η μόλυνση περνά στο δέρμα των χεριών, του προσώπου, του κορμού, του τριχωτού της κεφαλής. Αυτό συμβαίνει εάν δεν πλένετε τα χέρια σας αφού αγγίξετε τις πληγείσες περιοχές του δέρματος ή εάν η ανοσία του ασθενούς είναι πολύ μειωμένη. Από ένα μολυσμένο άτομο, η μόλυνση των μελών της οικογένειας συμβαίνει εάν δεν τηρούνται οι κανόνες υγιεινής.
Με βαθιές βλάβες, καθίσταται αδύνατο να φοράτε συνήθη παπούτσια, υπάρχει έντονος πόνος κατά το περπάτημα και όταν τα νύχια είναι κατεστραμμένα, το κρεβάτι του νυχιού ανεβαίνει. Υπάρχει κίνδυνος φλεγμονής των νευρικών απολήξεων.
Οι δερματικές βλάβες, εάν αφεθούν χωρίς θεραπεία, προκαλούν την προσθήκη ιογενών και βακτηριακών λοιμώξεων. Συχνά εμφανίζονται οι ακόλουθες επιπλοκές:
- Κονδυλώματα.
- Φλέγμονας.
- Πυόδερμα.
- Ερυσίπελας.
- Κακοήθης μυκητίαση μυκητίασης.
Ένας μύκητας του δέρματος στα πόδια με μακρά πορεία επιδεινώνει τη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος, οι ασθενείς γίνονται πιο ευαίσθητοι σε αλλεργικές εκδηλώσεις, κνίδωση, βρογχικό άσθμα, επιπεφυκίτιδα και ρινίτιδα. Συχνά, οι μυκητιάσεις συνοδεύονται από ατοπική δερματίτιδα και έκζεμα. Η γενική κατάσταση επιδεινώνεται, εμφανίζεται αδυναμία, η θερμοκρασία του σώματος μπορεί να αυξάνεται περιοδικά.
Οι μολύνσεις ζύμης που τρέχουν μπορεί να προκαλέσουν βλάβη στα εσωτερικά όργανα.
Εκτός από τις σωματικές επιπλοκές, οι μυκητιάσεις οδηγούν σε αστάθεια της ψυχοσυναισθηματικής κατάστασης. Τα μολυσμένα άτομα γίνονται ευερέθιστα, βιαστικά και συχνά επιτίθενται σε άλλους. Η αστάθεια του νευρικού συστήματος επιβραδύνει την ανάρρωση, επομένως οι ασθενείς μπορεί να χρειαστούν ψυχολογική υποστήριξη.
Ο μύκητας στα δάχτυλα των ποδιών θεραπεύεται πολύ εύκολα εάν ξεκινήσετε τη θεραπεία στις πρώτες κιόλας εκδηλώσεις της νόσου. Με την καθημερινή χρήση θεραπευτικών παραγόντων, ο μύκητας μπορεί να εξαλειφθεί σε 10-14 ημέρες. Αλλά με μια προχωρημένη λοίμωξη, η θεραπεία θα είναι μεγαλύτερη και πιο δύσκολη και δεν θα γίνει χωρίς τη χρήση συστηματικών φαρμάκων. Ως εκ τούτου, οι γιατροί συνιστούν να μην καθυστερήσετε την επίσκεψη στην κλινική.